HAYATTAKİ HERŞEYİN BİTİCİLİĞİ VE SONLU OLMASI ÜZERİNE

Hayatta bir çok şeye bağlanırız ve onlara sahipleniriz.Örneğin Anne babamıza bağlanmak,sevgiliye bağlanmak,kardeşe arkadaşa bağlanmak gibi.Bu saydıklarım manevi şeylere bağlanmak demektir.Birde maddi olan şeylere dönük bağlanmalar vardır.Bunlar şöyle sıralanabilir;bilgisayarımız vardır saatlerce onunla zaman geçiririz.Televizyonumuz vardır saatlerce onu izleriz.Sevdiğimiz yemekler vardır onları yeriz.Bunları yapmamızın sebebleri haz ve mutluluk almaktır.Annemizi severiz çünkü bize en yakın olan odur.Onunda bize göstereceği karşı sevgiden mutluluk ve haz alırız.Aynı şekilde bilgisayarda zaman geçirir;sosyal medyada dolanır,oyunlar oynayarak bunlardan haz ve mutluluk alırız.Televizyonda da aynı şekilde.Sevdiğimiz yemeği yemek bize haz ve mutluluk verir.Fakat bu bize haz ve mutluluk veren maddi ve manevi şeyler geçicidir.Sonludur.Bununla bağlantılı olarakta verdikleri haz ve mutlulukta geçicidir.Siz hiç bitmeyen yemek bozulmayan yada bitmeyen oyun,ölmeyen anne ve baba gördünüz mü? Evren sonlu olarak yaratılmıştır.Dünya bile kıyamet gelince son bulacaktır.İçinde yaşadığımız dünyevi olan şeylerinde sonlu olması çok normaldir.İnsan mutlak mutluluğu aramak için ifade ettiğim maddi ve manevi şeylere bağlılık gösterir.Dolayısı ile bu şeyler geçici olduğu için mutluluğa erişemez erişse de bu mutluluk geçici olur.Hatta bu geçici mutluluk sonunda çok acı verici üzüntüler de yaşar

Örneğin;anne babamızı çok severiz onlara çok bağlanırız.Onlar ölüncede çok acı yaşarız.Şöyle bir soru akıllara gelebilir.Üzülüyoruz diye anne ve babamıza bağlanmıyacak mıyız? onları sevmeyecek miyiz?.Tabi ki de onları seveceğiz.Fakat onların bir gün öleceğini ve bizden ayrılacağını bilerek sevmeliyiz.Birazda durumun maddi yönlerine bakalım.Sevdiğimiz yemeğin,bigisayarımızın,televizyonumuzunda sonu var dedim.Bu maddenin sonlu olması daimi olmaması anlamına gelmektedir.Eflatun(Platon) bu maddi şeylere açıklık getirip formlar dünyası kavramını ortaya atmıştır.Eflatun'a göre masa sıra geçicidir fakat onun formu kalıcıdır.Yani insan zihnindeki masa kavramı kalıcı fakat yemek yediğimiz masa geçicidir.Hayattaki maddi ve manevi şeylerin geçici ve sonlu olması insanın kendisinin geçici ve sonlu olmasından da kaynaklanıyor olabilir.İnsan ölümlü bir varlıktır.Ortaya attığı ürünler hissettiği duygularında geçici olması bundan kaynaklanıyordur.İnsan daimi mutluluğa daimi hazza ancak Yaratıcı'ya bağlanarak ulaşabilir.Çünkü sadece Yaratıcı  sonsuz ve ölümsüzdür.Ona bağlanan insan terk edilme korkusu yaşamaz Onu kaybetme korkusu yaşamaz.İlahi haz geçici bir haz değil daimi olan bir hazdır.Varsayalım ki kişisel düşüncem böyle bir şey olması mümkün değil;Yaratıcı olamasa bile insan bu geçici maddi ve manevi şeylere yönelerek mutlak mutluluğa erişemez onun içinde  hayatta Yaratıcı zorunludur.

HAYATTAKİ HER ŞEYİN BİTİCİLİĞİ VE SONLU OLMASI ÜZERİNE