Şu hayattan nede çok
isteğimiz vardır… Beklentilerimiz, beklediklerimiz vardır. Tam bulmuşken bir
anda kaybettiklerimiz vardır. Bazen de yada çoğu zaman, tam bulmuşken veda
etmek zorunda kalmış ve gelmesini
beklediklerimiz vardır. Belki bir
babadır beklenen… Belki bir sevgili ya da anne veya bir dost… Belki de hiç gelmeyeceklerini
bile bile bekleriz. Bir umuttur onların gelme hayali. Ne kadarda güzeldir,
hayallerin gerçekleşmesi… Ya da hayalin gerçekleştirilmesi. Bilsek de
gelmeyeceklerini demez miyiz? O gemi bir gün gelecek! Fakat bakarız hep
gözlerimiz yollardadır, denizdedir. Gözlerimiz hep o gemiyi arar. Ama bir türlü
gelmez o gemi. Pes etmeyiz hiç beklemekten. Ya gelirse umuduyla yaşarız.
Sabrımızın anahtarı tamda budur işte. Ya gelirse? Bu küçük umut bile gözümüzde büyür
ve bize bekleme sabrı verir. Aslında ya gelirse sözcüğünü söyletende,
beklenilen gemidir. O gemi öyle bir gemidir ki, gelmesine dair, okyanusta bir
damla kadar ümit olsa bile Çöller kadar büyük bir ümit gibi gelir insana. Çok mühimdir o gemi. Onu beklemesi
bile güzeldir. Onun gelme fikri bile insana çok güzel gelir. Ve o gemi aslında, bekleyeni bekleyen
yapan gemidir. Bekleyenin varoluşunu oluşturan en temel şeydir. Derler, Mecnun’u
Mecnun yapan, Leyla’nın aşkıydı, Şirini Şirin yapan Keremin aşkıydı… Evet,
doğru bu söylenenler. İşte bekleyeni bekleyen yapanda beklenendir. Hiç yılmadan
büyük bir sabır ve arzuyla bekleyeni bekleyen yapan o gelmeyen gemidir. O
gelmeyen gemiyi bekleyen kendini hemen Necip Fazıl’ın dizelerinde bulur. O
kadar beklemiştir ki kendi bir anda şiir olur ve aynen böyle dizelere dökülür;
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir
günahı,
Seni beklediğim kadar.
O kadar beklenir ki o
gelmeyen gemi… Ölüm korkusuyla sabaha çıkabilir miyim? Diye sabahı bekleyen
hastadan çok, Ne de bir ölüyü fosilleştirmek için bekleyen toprak. Ve
beklememiştir, hayattaki amacı insanları günaha sokmak olan şeytan, günahı dört
gözle.
İşte o gelmeyen gemidir
şairlere beklenen şiirleri yazdıran. İşte o gelmeyen gemidir, şiiri insanlara
okutan. Ve o gemidir, şarkılar yazdıran. Bırakın O gemi gelmesin! Gelmesin ki
bende ki bu sabır bitmesin. Gelmesin ki şairler yine beklenen şiirlerini
yazsın. O gemi gelmesin de şarkılardan dudaklara düşen ve gözlerde deryalar
yaratan mısralar bitmesin. O gemi gelmese de olur! “O” öyle bir şey ki, O’nu beklemek onun geleceği ümidini taşımak ve
O’nu Onsuzda sevmek çok güzel. Her şeyden önce O beklemeye değer…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder